غور کردن مصدری مرکب است که در زبان فارسی به‌کار می‌رود. این واژه بیانگر اقدام به کوشش و تلاشی تمام‌وکمال برای دستیابی به نهایت و ژرفای یک موضوع است. به‌عبارتی دیگر، هنگامی که فردی در کاری غور می‌کند، تمامی توان و دقت خود را به‌کار می‌گیرد تا به نتیجه‌ای نهایی و جامع دست یابد. در مفهوم دقیق‌تر، این اصطلاح به معنای دقتِ بسیار و موشکافی دقیق در انجام کار یا بررسی یک مسئله است. شخصی که به غور در موضوعی می‌پردازد، آن را از تمامی جنبه‌ها مورد بررسی و رسیدگی عمیق قرار می‌دهد و هیچ نکته‌ای را بدون تحلیل و واکاوی رها نمی‌کند. این فرآیند، نوعی مداقه و تعمق ویژه محسوب می‌شود. بنابراین، غور کردن فراتر از یک بررسی ساده رفته و به معنای تعمیق و رسوخ به لایه‌های پنهان و اساسی یک موضوع است. این واژه در متون رسمی و ادبی بر اهمیت رسیدگی دقیق و همه‌جانبه تأکید دارد و کاربردی معادل بررسی عمیق، تفحص و ژرف‌اندیشی پیدا می‌کند.
غور کردن
لغت نامه دهخدا
در مقامی که غور باید کرد
قطره و بحر بیکرانه یکی است.صائب ( از انجمن آرا ) ( از آنندراج ).|| غور کردن جراحت، عمیق شدن جراحت و عمق پیدا کردن: و در وقت قاآن، توراکیا خاتون را با جماعتی از اصحاب حضرت کینه ای در احنای سینه متمکن گشته بود و آن جراحت غور کرده. ( جهانگشای جوینی چ لیدن ج 1 ص 196 ).