داریه نم کن

لغت نامه دهخدا

داریه نم کن. [ دارْ ی َ / ی ِ ن َ ک ُ ] ( نف مرکب ) کسی که پوست داریه را نم کندتا نیکوتر آواز دهد. || متملق. چاپلوس.

فرهنگ فارسی

کسی که پوست داریه را نم کند تا نیکوتر آواز دهد

جمله سازی با داریه نم کن

💡 رهت اگر فکند حرص در زمین طمع ز آبرو بگذر خاکش از عرق نم کن