لغت نامه دهخدا
جش اعیار. [ ج ُش ْ ش ِ اَ ] ( اِخ ) جایی است در بادیه دارای آبهای شور. ( معجم البلدان ). جایی است یا آبی است شور در اطراف شریه. ( منتهی الارب ).
جش اعیار. [ ج ُش ْ ش ِ اَ ] ( اِخ ) جایی است در بادیه دارای آبهای شور. ( معجم البلدان ). جایی است یا آبی است شور در اطراف شریه. ( منتهی الارب ).
جایی است در بادیه دارای آبهای شور. جایی است یا آبی است شور در اطراف شریه.
💡 نشانها باشد ایشان را درین کار که تا منکر نگردد کس ز اعیار
💡 زیادترین آن در بورنیت CuFeS4 دارای اعیار (۶۳٫۳٪) مس و باقیمانده آهن و سلفر است.