محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی رازی، که با لقب ثقة الاسلام شناخته می‌شود، یکی از چهره‌های شاخص و برجسته شیعه در دوران غیبت صغرا بود. او که در نیمه دوم قرن سوم و نیمه اول قرن چهارم هجری قمری می‌زیست، به عنوان یکی از بزرگترین محدثان و فقیهان شیعه جایگاه ویژه‌ای کسب کرد.
خاستگاه و دوران کودکی
کلینی در منطقه‌ای به نام کلین، واقع در ۳۸ کیلومتری شهر ری، دیده به جهان گشود. دوران کودکی و نوجوانی او همزمان با امامت امام یازدهم شیعیان، حضرت عسکری (ع)، سپری شد. او در خانواده‌ای پرورش یافت که سرشار از عشق و ارادت به اهل بیت (ع) بود و همین تربیت خانوادگی، بستر مناسبی برای رشد علمی و معنوی او فراهم آورد.
میراث علمی و جایگاه در حدیث شیعه
با توجه به جایگاه علمی و تلاش‌های بی‌وقفه او در جمع‌آوری و تدوین احادیث، کلینی به عنوان شیخ المشایخ نیز مورد احترام قرار گرفت. او با تخصص و دقت نظر خود در علم حدیث، سهم بسزایی در حفظ و انتقال معارف دینی شیعه به نسل‌های بعدی ایفا نمود و نام خود را به عنوان یکی از ارکان حدیث شیعه جاودانه ساخت.