انطباق اجتماعی به معنای توانایی فرد در هماهنگی با محیط اجتماعی و رعایت آداب، هنجارها و محدودیتهای جامعه است. این مفهوم در روانشناسی به فرآیندی اشاره دارد که افراد برای برقراری ارتباط مؤثر و زندگی هماهنگ با دیگران از آن استفاده میکنند.
این سازگاری شامل درک قوانین اجتماعی، پذیرش ارزشها و رعایت هنجارهای گروهی است. افرادی که انطباق اجتماعی بالایی دارند، در موقعیتهای مختلف اجتماعی رفتار مناسب دارند و تعارضهای ناشی از اختلاف فرهنگی یا شخصیتی را کاهش میدهند.
انطباق اجتماعی نقش مهمی در ایجاد ارتباط مؤثر، کاهش تنش و بهبود کیفیت زندگی جمعی دارد. همچنین، توانایی سازگاری با شرایط و نیازهای اجتماعی، فرد را در پیشرفت شغلی، تحصیلی و روابط بینفردی موفقتر میکند.