اجتناب از تکدی به معنای دوری از گدایی کردن، درخواست بیوقفه و اصرار بر طلب نیاز از دیگران در میان جامعه و کوچه و خیابان است. این خصیصه بهعنوان یکی از ویژگیهای برجسته فقیران با ایمان و دارای عزت نفس شناخته میشود. قرآن کریم در این باره میفرماید: برای نیازمندانی که در راه خدا دچار محدودیت شدهاند و توان سفر و کسب درآمد ندارند، از شدت عفافشان، افراد ناآگاه آنها را بینیاز تصور میکنند؛ اما با دقت میتوان آنها را از ظاهرشان شناخت. این دسته هرگز با سماجت چیزی از مردم طلب نمیکنند و آنچه در راه خدا انفاق نمایید، خداوند به آن آگاه است.
این افراد با خودداری از طلب نیاز و برای رضای خدا شرایط سخت زندگی و فقر خود را پنهان میدارند، بهطوریکه دیگران گمان میکنند نیازی ندارند. این ویژگی مورد ستایش خداوند بوده است، چنانکه اصحاب صفه به دلیل اجتناب آنها از تکدی مورد تأیید قرار گرفتهاند. بنا بر روایتی از امام باقر (علیهالسلام)، این آیه درباره اصحاب صفه نازل شده است که نمونهای شاخص از افراد عفیف و مخلص در دین خدا بودند.