شاه بلوط هندی
دانشنامه عمومی
دانشنامه آزاد فارسی
درختی با نام علمی Aesculus hippocastanum، از تیرۀ شاه بلوط هندی (Hippocastanaceae). خاستگاه این درخت را حد بین شبه جزیرۀ بالکان و شمال هندوستان می دانند، اما اکنون در سایر مناطق به فراوانی کشت می شود. شاه بلوط هندی برگ های بزرگ پنج بخشی دارد. گل های این گیاه به صورت خوشه های راست، زیبا، و دارای گل هایی به رنگ سفید و قرمز است. دانه های آن خوراکی، و در کپسول سبز خارداری قرار دارند. شاه بلوط هندی با شاه بلوط، با نام علمی Castanea sativa، متعلق به تیرۀ بلوط، تفاوت دارد.
جمله سازی با شاه بلوط هندی
هیدروکسی کومارین خواص دارویی نیز دارد. اسکولین که در پوست درخت شاه بلوط هندی وجود دارد، همان اثری را داراست که ویتامین P دارد. به این معنی که مقاومت عروق خونی را بالا میبرد و بنابراین در درمان بواسیر واریس مانند (روتین) مؤثر است. علاوه بر این اشعة ماوراء بنفش را جذب مینماید (فیلترهای خورشیدی، کرم، محافظ). پوست گیاه ویورن نیز محتوی هیدروکسی کومارین است.