حمیدی بلخی

لغت نامه دهخدا

حمیدی بلخی. [ ح َ ب َ ] ( اِخ ) فخرالعلماء و زین الفضلا حمیدالدین عمربن محمود. از مشاهیر علما و معارف حکما بود. رجوع به حمیدالدین محمودی و رجوع به مجمع الفصحا ج 1 ص 198 و 199 شود.

فرهنگ فارسی

فخر العلمائ و زین الفضلا حمیدالدین عمر بن محمود از مشاهیر علما و معارف حکما بود

جمله سازی با حمیدی بلخی

مَقاماتِ حمیدی، کتابی به زبان فارسی و نوشتهٔ حمیدی بلخی (قاضی حمیدالدینْ ابوبکر بن عمر بن محمود) در دوران سلجوقیان و خوارزمشاهیان است. این کتاب از یک مقدمه، ۲۴ مقامه و یک خاتمه تشکیل شده‌است. مقامات حمیدی از جمله نثرهای مصنوع قرن ششم هجری است که انواع صنایع ادبی به‌وفور در آن به کار رفته‌است.