ترش مازو

لغت نامه دهخدا

ترش مازو. [ ت ُ / ت ُ رُ ] ( اِ مرکب ) نامی است که در کتول گرگان به اوری دهند. رجوع به اوری شود. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) اوری

جمله سازی با ترش مازو

آوری (Quercus macranthera) یا بلوط ایرانی یا بلوط قفقازی گونه‌ای از درختان برگریز بومی غرب آسیا (شمال ایران)؛ ترکیه و گرجستان، ارمنستان و آذربایجان در قفقاز است. گاهی در اروپا به عنوان درخت تزیینی با ارتفاعی تا ۳۰ متر رویانده می‌شود. نام‌آوری رادر درفک و جواهردشت رامسر بدان دهند. گوری (رامسر)، اورو (شفارود)، پاچه مازو (لاهیجان)، ترش مازو (گرگان) و پالط (ارسباران). این درخت در ارتفاعات ۱۸۰۰گزی زرین گل تا ۲۴۰۰ گزی کلاردشت هست.