فرهنگ فارسی ( اسم ) ۱ - عبادتگاه راهب ( ترسایان و جز آنان ) در بالای کوه و تپه دیر. ۲ - خانقاه جمع: صوامع.
جمله سازی با صومع رهبانيت مسيح در قرون وسطى توسعه يافت و زير نظر كليسا كم كم گسترش پيداكرد. و مومنان مسيحى املاك بسيارى وقف صومع ها كردند.(532)