سپرو

لغت نامه دهخدا

سپرو. [ س َ پ َ ] ( اِخ ) دهی است از بخش حومه شهرستان نائین واقع در 28 هزارگزی شمال نائین، متصل براه سپرو به نائین. ناحیه ای است کوهستانی، هوای آن معتدل.317 تن سکنه دارد. آب آنجا از قنات تأمین میشود و محصولات آن غلات است. اهالی به کشاورزی گذران می کنند. راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10 ).

فرهنگ فارسی

دهی است از بخش حومه شهرستان نائین واقع در ۲۸ هزار گزی شمال نائین متصل براه سپرو بنائین ناحیه ایست کوهستانی هوای آن معتدل

جمله سازی با سپرو

سپرو (سنگ تزئینی) یک اندیس مصالح ساختمانی است که در حوالی شهر عشین استان اصفهان قرار دارد و مادهٔ معدنی موجود در آن، سنگ تزئینی است.
قبل از ۱۹۳۷ این شهر به نام کادیفکا شناخته می‌شد. از سال ۱۹۳۷تا ۱۹۴۰این شهر به افتخار سرگو ارجونیکیدزه، سرگو (به اوکراینی: سپرو، رومی شده: سرهو) نام گرفت و سپس از سال ۱۹۴۰ تا ۱۹۷۸ این شهر دوباره به نام کادیفکا شناخته شد.
سپرو جوشن عقل از چه تبه کردی تو بمیدان جهان از پی پیکاری
قدر تو چون سپرو چون مهرست امر تو چون قضا و چون قدرست