سوره نمل

[ویکی فقه] نام دیگر سوره نمل، سوره حضرت سلیمان علیه السلام بوده و این سوره بیست و هفتمین سوره قرآن است.
خداوند در آیه ۱۸ به عبور حضرت سلیمان از وادی مورچگان همراه با سپاه جن و انس و پرندگان - که مسخَّر فرمان او بودند - اشاره و توجه مردم را به عظمت آفرینش در مورچه معطوف می کند. به دلیل ذکر داستان حضرت سلیمان، این سوره به نام «سلیمان» هم نقل شده است. علاوه بر «نمل» و «سلیمان»، «طس» نیز نامیده شده است.علاوه بر این سوره، سوره های بقره، انعام، عنکبوت، نحل و فیل نیز در قرآن به تناسب موضوعات آن ها به اسم حیوانات نامگذاری شده اند.
مفاد سوره نمل
در این سوره برای تدبر و عبرت از تاریخ، سرگذشت انبیا و موضعگیری مشرکان مکه و مشرکان سابق را در امت های گذشته و نیز فرجام کار مؤمنان و مخالفان را بیان می کند.
غرض سوره نمل
به طوری که از آیات صدر سوره و پنج آیه آخر آن بر می آید غرض این سوره این است که مردم را بشارت و انذار دهد و به همین منظور، مختصری از داستان های موسی، داود، سلیمان، صالح و لوط (ع) را به عنوان شاهد ذکر نموده و در دنبال آن پاره ای از اصول معارف مانند وحدانیت خدای تعالی در ربوبیت و مانند معاد را ذکر نموده است.. 
[ویکی شیعه] سوره نمل یا سوره سلیمان بیست و هفتمین سوره و از سوره های مکی قرآن که در جزء نوزدهم قرآن جای گرفته است. نمل به معنای مورچه است و از آنجا که این سوره به داستان مورچگان و حضرت سلیمان(ع) می پردازد، نمل نامیده شده است. خداوند در این سوره با پرداختن به سرگذشت پنج پیامبر، موسی، داوود، سلیمان، صالح و لوط(ع)، به مؤمنان بشارت و به مشرکان بیم می دهد. در این سوره همچنین مطالبی درباره مسئله خداشناسی و نشانه های توحید و وقایع حَشْر و معاد آمده است.
از آیات مشهور این سوره، آیه امَّن یجیب است که در روایات آمده است درباره حضرت قائم است. شیعیان (دست کم در ایران) این آیه را به عنوان دعا و برای رفع گرفتاری و شفای مریضان می خوانند. آیه دیگر آیه ۸۳ است که برای اثبات رجعت از آن استفاده شده است.
در روایات آمده است هر کس سوره طس سلیمان (سوره نمل) را بخواند، خداوند به تعداد کسانی که حضرت سلیمان، هود، شعیب و صالح و ابراهیم را تصدیق یا تکذیب کردند، ده حسنه به او می دهد و به هنگام قیامت که از قبرش بیرون می آید، ندای لا اله الا الله سر می دهد.
[ویکی اهل البیت] سوره نمل بیست و هفتمین سوره قرآن است و دارای 93 آیه است.
تمام آیات سوره نمل در مکه نازل شده است.
این سوره در ترتیب مصحف بیست و هفتمین سوره و در ترتیب نزول چهل و هشتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره شعرا و پس از آن سوره قصص نازل شده است.
تعداد آیات سوره نمل از نظر حجازیان 95 و از نظر بصریان و شامیان 94 و از نظر کوفیان 93 آیه است.
ابی بن کعب می گوید: پیامبر خدا فرمود: هر کس طس سلیمان (سوره هود) را بخواند، اجر او ده حسنه است به عدد هر کس که تصدیق و تکذیب حضرت سلیمان و حضرت هود و حضرت شعیب و حضرت صالح و حضرت ابراهیم کند و از قبر خویش خارج می شود، در حالی که ندای «لا اله الا اللَّه» می دهد.
بطوری که از آیات صدر سوره و پنج آیه آخر آن بر می آید غرض این سوره این است که مردم را بشارت و انذار دهد و به همین منظور، مختصری از داستان های موسی، داود، سلیمان، صالح و لوط (ع) را به عنوان شاهد ذکر نموده و در دنبال آن پاره ای از اصول معارف مانند وحدانیت خدای تعالی در ربوبیت و مانند معاد را ذکر نموده است