دم پختک

دمپختک یک خوراک سنتی بر پایه برنج است که در مناطق مختلف با توجه به سلیقه محلی، با تفاوت‌های جزئی تهیه می‌شود. رایج‌ترین نوع آن، دمپختک گوجه است. این غذا در دوران قحطی جنگ جهانی اول یا سال دمپختکی به طور گسترده‌ای مصرف می‌شد. دمپختک در واقع ترکیبی از برنج و مواد طعم‌دهنده دیگر است که به روش دمی پخته می‌شود و با چلو تفاوت دارد. در ابتدا، پیاز را با ادویه‌های دلخواه سرخ می‌کنند و سپس گوجه‌فرنگی و مقداری رب به آن اضافه می‌شود. لپه و باقالی که از قبل خیسانده شده‌اند، برای چند دقیقه جوشانده می‌شوند تا کمی نرم شوند. سپس برنج خیس‌خورده را به همراه باقالی، سس گوجه و مقداری آب می‌پزند تا سس به خوبی به برنج نفوذ کند و در نهایت آن را دم می‌کنند.

لغت نامه دهخدا

دم پختک. [ دَ پ ُ ت َ ] ( اِ مرکب ) دم پخت. نوعی پلاو که از برنج، باقلا یا بلغور و پیازداغ کنند.

فرهنگ معین

(دَ پُ تَ ) (اِمر. ) برنجی که آبکشی نشده باشد و گاه به آن عدس، لوبیا، ماش یا باقلا بیفزایند.

فرهنگ فارسی

( اسم ) خوراکی مانند پلو و آن چنانست که برنج را میپزند ولی آبکش نکنند و گاه بدان عدس لوبیا ماش افزایند دم پخت دم پختی.

جملاتی از کلمه دم پختک

در زاویه غذاهای محلی تفاوت چندانی با مناطق دیگر ندارد و شامل انواع آش رشته و دم پختک (به لفظ محلی دمیگ) و غذاهای مشهور ایرانی مانند قورمه سبزی، خورشت قیمه، آبگوشت و غیره است.