[ویکی شیعه] داوود بن سِرحان، راوی امامی قرن دوم و از اصحاب امام صادق علیه السلام بود. نجاشی و رجالیان متأخر او را توثیق کرده اند. افرادی چون جعفر بن سَماعه، حسن بن علی وشّاء، حسن بن علی فضّال، جعفر بن بشیر، محمد بن سنّا و دیگران از وی روایت کرده اند. روایات داوود، بیشتر فقهی و همچنین در تفسیر آیات الاحکام قرآن بوده است. در منابع با لقب عطار از او یاد شده است. داوود اهل کوفه بود. و طوسی او را از موالی دانسته است.
جمله سازی با داوود بن سرحان
و در كافى به سند خود از داوود بن سرحان از امام صادق (عليه السلام ) روايت كرده كهفرمود: زينب دختر جحش گفت: رسول خدا پنداشتند اگر ما را طلاق دهد شوهر براى ماقحطى است، و اين در هنگامى بود كه رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) بيست ونه روز از آنان كناره گيرى كرده بود، وقتى زينب اين حرف را زد، خداى تعالىجبرئيل را نزد رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) فرستاد، و گفت:(قل لازواجك...) پس همسران گفتند: ما خدا ورسول او را و خانه آخرت را برگزيديم.
و نيز در همان تفسير از داوود بن سرحان عطار روايت كرده كه گفت: نزد امام صادق (عليهالسلام ) بودم، دستور داد سفره آوردند و ما غذا خورديم، سپس دستور داد تشت و دستسنان (لگن يا حوله ) را آوردند. عرضه داشتم: فدايت شوم، منظور از اسماء در آيه (وعلم ادم الاسماء...) چيست ؟ آيا همين تشت و دست سنان نيز از آن اسماء است ؟ حضرتفرمود: دره ها و تنگه ها و بيابانها از آن است. و با دست خود اشاره به پستيها وبلنديها كرد.