خیز و خفت

لغت نامه دهخدا

خیز و خفت. [ زُ خ ُ ] ( ترکیب عطفی، اِ مرکب ) بلندشدگی و خوابیدگی. || کنایه از جماع است. خفت و خیز.

فرهنگ فارسی

بلند شدگی و خوابیدگی یا کنایه از جماع است.

جمله سازی با خیز و خفت

ماده و نر به هم چو جفت شدند در تمنای خیز و خفت شدند