خودریخت

فرهنگستان زبان و ادب

{idiomorphic, automorphic} [زمین شناسی] ← خوش وجه

جمله سازی با خودریخت

خودریختی در جبر مجرد، یک‌ریختی‌ای از شیء ریاضی به خودش است. به معنایی می‌توان خودریختی را تقارن شیء دانست و روشی برای نگاشت شیء به خودش به نحوی که تمام ساختار شیء دست‌نخورده باقی بماند.
جبری است و میدانی که توسط گروه خودریختی