ای درین خوابگه خفته دلان جمع ناگشته چو آشفته دلان
امروز صلا میزند این خفته دلان را آن عشق سماوی که نخفت و نغنود او
بود در شام شبی خفته دل از غصه کباب گفت با وی نبی امی مکی در خواب
شرح بیداری و شبهای ترا اوحدی، زین پس مگو با خفته دل
صبحا نفسی داری سرمایه بیداری بر خفته دلان بردم انفاس مسیحایی