لغت نامه دهخدا تیغگرای. [ گ َ / گ ِ ] ( نف مرکب ) جنگ آور. شمشیرزن: هم در آن مرکبان گردسرین هم در آن سرکشان تیغگرای.ابوالفرج رونی ( از یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).