بکیان

لغت نامه دهخدا

بکیان. [ ب َکی یا ] ( اِخ ) دهی از دهستان کام فیروز بخش اردکان شهرستان شیراز. سکنه آن 470 تن. آب آن از رود کر و محصول آن غلات و برنج و شغل اهالی زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

جمله سازی با بکیان

تل مزاری مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان است و در شهرستان مرودشت، بخش کامفیروز، روستای بکیان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۳۱۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.