بخشانیده

لغت نامه دهخدا

بخشانیده. [ ب َدَ / دِ ] ( ن مف ) بخشیده و عطاشده. ( ناظم الاطباء ).

جمله سازی با بخشانیده

«وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ» و گر نه فضل خدای و رحمت او بودی، «وَ أَنَّ اللَّهَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ» (۲۰) و آنچه اللَّه سخت مهربانست و بخشانیده