لغت نامه دهخدا باد نرم. [ دِ ن َ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) باد اندک.نسیم. رُخاء. ( ترجمان القرآن ): خَریق؛ باد نرم آدمی. فَسْو. فسا فسواً؛ تیز داد بی بانگ. ( منتهی الارب ).
