اهل راز

از همه کون بی نیاز شود عاشقی را که اهل راز کنی

گفت مردی مرد را از اهل راز پرده شد از عالم اسرار باز

مقبول اهل راز نگردد نماز من گر در نظر نیاوردم آن بی‌نظیر را

به غیر آه جهانسوز اهل راز نداشت به چاره دل افسرده دلنواز نداشت

جانا به لطف خویش به ما یک سخن بگو با اهل راز یک خبری زان دهن بگو

هر چند که اهل راز میباید گشت هم با قدم نیاز میباید گشت