نوش جام

لغت نامه دهخدا

نوش جام. ( اِ مرکب ) پیاله شراب خوری. ( ناظم الاطباء ). جام می گساری. ( تعلیقات وحید بر شرفنامه نظامی ). پیاله شراب. ( فرهنگ فارسی معین ):
دگر نوش جامی ز یاقوت خام
کز اوکم نگردد به خوردن شراب.نظامی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) پیال. شراب.

جمله سازی با نوش جام

💡 در حسن ماهرویان تو آفتاب بنگر آب از حباب می نوش جام و شراب بنگر

💡 جمله عالم جرعه نوش جام دل از مکان تا لامکان یک گام دل

💡 می خمخانه را خوشی می نوش جام می بین و هم سبو بنگر