محتش

محتش در زبان عربی و فارسی به دو معنای اصلی زیر به کار می‌رود:

معنای فاعلی

محتش به عنوان نعت فاعلی از تحتیش به معنای برانگیزنده یا فتنه‌انگیز است. این معنا به شخص یا چیزی اشاره دارد که سبب ایجاد هیجان یا تحریک در دیگران می‌شود.

معنای مفعولی

محتش به عنوان نعت مفعولی از تحتیش به معنای تحریک شده به مخالفت است. این معنا به وضعیتی اشاره دارد که فرد یا گروهی تحت تأثیر تحریکات دیگران قرار گرفته و به مخالفت واداشته می‌شود.

لغت نامه دهخدا

محتش. [ م ُ ح َت ْ ت ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از تحتیش. بر یکدیگر آغالنده. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ).
محتش. [ م ُ ح َت ْ ت َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از تحتیش. برانگیخته شده بر مخالفت. ( ناظم الاطباء ).

جملاتی از کلمه محتش

چشم محتش به ناخن مژگان گره از کار دل گشاد آخر
گرچه ز فقر دمبدم گشت زیاد محتش محتشمم لقب نشد تا نشدم گدای او