محمد مؤمن قمی

محمد مؤمن قمی یکی از شخصیت‌های برجسته و تاثیرگذار در تاریخ علم و فرهنگ ایران است. او به عنوان یک عالم دینی و فقیه، نقش مهمی در ترویج معارف اسلامی و ارتقاء سطح دانش دینی در جامعه ایفا کرده است. مؤمن قمی با تکیه بر منابع معتبر دینی و تجربیات شخصی خود، آثار ارزنده‌ای را خلق کرده که همواره مورد توجه پژوهشگران و علاقه‌مندان به علوم اسلامی قرار گرفته است. شخصیت او نه تنها به خاطر دانش و بینش عمیقش، بلکه به خاطر رفتار اخلاقی و نیکو نیز شناخته می‌شود. او همواره بر اهمیت علم و اخلاق تأکید داشت و در تلاش بود تا جوانان را به سوی یادگیری و عمل به اصول اسلامی هدایت کند. آثارش به عنوان مرجع‌های علمی در حوزه‌های مختلف فقه و اصول شناخته می‌شود و همچنان در محافل علمی و آموزشی تدریس و بحث می‌شوند. محمد مؤمن قمی همواره یادآور ارزش‌های اصیل اسلامی و اهمیت علم در زندگی انسان‌هاست.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آیت الله محمد مؤمن، در روز پنج شنبه، دهم ذی القعده سال ۱۳۵۶ ق، برابر با ۲۳ دی ۱۳۱۶ ش، در خانواده ای مذهبی در شهر قم چشم به جهان گشود. پدرش، مرحوم حاج عباس مؤمن که فردی سرشناس و مورد اعتماد مردم بود، با پیشه کشاورزی روزگار می گذراند و نزدیک به صد سال زیست.
آیت الله مؤمن تحصیلات را در هفت سالگی آغاز نمود و در مکتب خانه ای واقع در محله «باغ پنبه» قم، به فراگیری قرآن مشغول شد، پس از آن، به مکتب دیگری رفته و در آن جا کتاب «نصاب الصبیان» و برخی از کتب دیگر را آموخت. پس از مدتی با سفارش برخی به پدر ایشان و موافقت پدر، تحصیلات خود را در مدارس اسلامی- ملی آن زمان، به تحصیل علوم دبستانی اشتغال پیدا کرد و در مدت دو سال تا کلاس ششم ابتدایی تحصیل کرد، بعد از آن سال اول دبیرستان را خواند، اما به دلیل کم بودن سن قانونی نتوانست در آزمون پایان سال شرکت کند. در سال ۱۳۳۲ به تحصیل علوم دینی روی آورد و طی دو سال، ادبیات عرب، بخش بسیاری از «مطول» و همه «معالم الاصول» را فراگرفت و هم زمان، به دلیل تنگی معیشت خانواده، به آموزگاری نیز می پرداخت. پس از آن، با توسل به حضرت علی بن موسی الرضا علیه السّلام و امام عصر عجّل الله فرجه الشریف توانست رضایت پدر خود را جلب نماید و صرفا به تحصیل علوم دینی بپردازد.«شرح لمعه» و «قوانین الاصول» را در طی یک سال فراگرفت و «مکاسب» و «رسائل» شیخ انصاری را پس از دو سال به اتمام رساند و در ششمین سال تحصیل، جلد اول «کفایه» را آموخت و در درس خارج اصول و فقه شرکت جست. هم زمان با تحصیلات فقهی و اصولی، به تحصیل حکمت الهی و فلسفه نیز می پرداخت و «شرح منظومه» سبزواری و «الهیات شفا» و بخش عمده «اسفار» را فرامی گرفت.در اواخر سال ۱۳۴۲، برای تحصیل عازم نجف اشرف شد و به مدت شش ماه از محضر استادان حوزه علمیه بهره مند شد و سپس به ایران بازگشت و تا سال ۱۳۵۳ به تحصیل خود ادامه داد.
اساتید
آیت الله مؤمن، در دوران تحصیل خود از محضر استادان برجسته ای بهره برده است؛ اساتید بزرگوراری همچون حاج شیخ محمد واعظ زاده، آیت الله مشکینی، آیت الله شاه آبادی، شیخ ابوالفضل خوانساری، آیت الله سلطانی، آیت الله حاج میرزا محمد مجاهدی تبریزی، امام خمینی رحمة الله علیه، آیت الله بروجردی، آیت الله حاج آقا مرتضی حائری.استاد او در «فلسفه» و «شرح منظومه» سبزواری، مرحوم حاج آقا مصطفی خمینی رحمة الله علیه بود و بعد از آن برای تحصیل «الهیات شفا» و «اسفار» به درس علامه سید محمدحسین طباطبایی رحمة الله علیه رفت و سال ها به حضور در درس تفسیر ایشان نیز توفیق یافت. ایشان عمده استادان خود را در حوزه، مرحوم امام، مرحوم محقق داماد و مرحوم شیخ مرتضی حائری می داند.
شاگردان
شاگردان بسیاری از محضر ایشان، کسب فیض نموده اند که در بین آنها، می توان از «دکتر حسن روحانی»، «حجة الاسلام و المسلمین فیاضی»، «حجة الاسلام و المسلمین ناظم زاده»، «حجة الاسلام و المسلمین برهانی» و «حجة الاسلام و المسلمین اختری»، سفیر ایران در سوریه نام برد.

جملاتی از کلمه محمد مؤمن قمی

چندین ترجمهٔ فارسی از تحریرالوسیله موجود است. از جمله: ترجمه محمدباقر موسوی همدانی در چهار جلد، ترجمهٔ علی اسلامی و قاضی‌زاده زیرنظر محمد مؤمن قمی و حسن طاهری خرم‌آبادی، ترجمهٔ بخش‌هایی از تحریر الوسیلة به قلم عبدالکریم بی‌آزار شیرازی با اضافات.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم