پر عمر

لغت نامه دهخدا

پرعمر. [ پ ُ ع ُ ] ( ص مرکب ) که عمر بسیار کرده است. که زندگانی دراز کند.

جمله سازی با پر عمر

نام باقی طلبی گرد کم آزاری گرد کز کم آزاری پر عمر بماند کرکس