نقشبندیه یک طریقت صوفیانه در اسلام سنی است که به اسم بهاالدین نقشبند نام‌گذاری شده است. پیروان این آیین، سلسله خود را به پیامبر اسلام (ص) از طریق ابوبکر صدیق و امام جعفر صادق (ع) متصل می‌کنند. این مکتب به دلیل تأکید بالایی که بر شریعت و قوانین اسلامی دارد، از دیگر طریقت‌های صوفیانه سنی متمایز می‌شود. این تأکید به ویژه توسط علما و شخصیت‌های مهمی مانند احمد سرهندی و شاه ولی الله دهلوی مورد توجه قرار گرفته است.
تأثیرات در آسیا
طریقت نقشبندیه تأثیر بسزایی در زندگی مسلمانان هندی داشته و برای دو قرن، رایج‌ترین مکتب صوفیانه در شبه قاره هند بود. خواجه باقی‌بیلله، که در کابل متولد شده و در کابل و سمرقند تربیت یافته، به معرفی این طریقت به هند در اواخر قرن شانزدهم معروف است. او در تلاش بود تا دانش خود را درباره این سنت گسترش دهد، اما سه سال بعد درگذشت و احمد سرهندی پس از او رهبری را بر عهده گرفت و این آیین به سرعت در میان مسلمانان هند محبوب شد.
تأثیرات در دیگر مناطق
سوریه: این طریقت در اواخر قرن هفدهم به سوریه معرفی شد و شاخه‌ای به نام موردیه تأسیس گردید که به رهبری نسل‌های بعدی خود ادامه یافت.
مصر: در قرن نوزدهم، طریقت نقشبندیه در مصر به شهرت رسید و خانقاه‌های زیادی برای آن تأسیس شد.
آسیای جنوب شرقی: در این منطقه، دو زیرشاخه معروف نقشبندیه وجود دارد: خالدیه و مظهریه که به ترتیب به وسیله شخصیت‌های مختلف معرفی شده‌اند.
چین: این طریقت به چین نیز راه پیدا کرده و دو مکتب مهم در این کشور تأسیس شده است.
