گرد دندان

لغت نامه دهخدا

گرد دندان. [ گ َ دِ دَ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) گردی که مخصوص دندان است. گردی که برای شستن و یا درمان دندانها به کار رود.، گرددندان. [ گ ِ دَ ] ( ص مرکب ) دندان گرد. بخیل. خسیس. لئیم.

فرهنگ فارسی

بخیل خسیس دندان گرد.

جمله سازی با گرد دندان

وی پس از کسب تجاربی به نویسندگی روی آورد و آثار بسیاری دربارهٔ مسائل مختلف، نوشت. نوشته‌های او از الهیات گرفته، تا گرد دندان را دربرمی گرفت.