کثرت استعمال

کثرت استعمال به مفهوم تکرار و فراوانی در استفاده از یک واژه، عبارت یا رفتار اشاره دارد و می‌تواند به درک بهتر از نحوه شکل‌گیری زبان، فرهنگ و رفتارهای اجتماعی کمک کند.

زبان‌شناسی: 

در این زمینه، کثرت استعمال به فراوانی به کار رفتن یک واژه یا عبارت در گفتار و نوشتار اشاره دارد. واژه‌هایی که به طور مکرر استفاده می‌شوند، ممکن است به تدریج معانی جدیدی پیدا کنند یا به عنوان اصطلاحات رایج در زبان تبدیل شوند.

جامعه‌شناسی و فرهنگ: 

در این حوزه، کثرت استعمال می‌تواند به رفتارها، عادات یا الگوهای اجتماعی اشاره داشته باشد که به طور مکرر در یک جامعه یا فرهنگ خاص مشاهده می‌شوند. به عنوان مثال، عادات غذایی، سبک زندگی یا روش‌های ارتباطی که به طور مکرر در یک گروه اجتماعی مشاهده می‌شوند.

فلسفه و نظریه‌های اجتماعی: 

در این زمینه، کثرت استعمال می‌تواند به تکرار یک مفهوم یا ایده در نظریه‌ها و مکاتب فکری اشاره داشته باشد، که می‌تواند تأثیرات عمیقی بر تفکر و رفتار افراد داشته باشد.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] کثرت استعمال به کثرت استفاده از لفظ برای اراده معنای خاص اطلاق می شود.
کثرت استعمال، یعنی به کارگیری زیاد یک لفظ به منظور اراده کردن معنایی خاص و حاضر نمودن آن معنا در ذهن مخاطب، به گونه ای که این کثرت استعمال باعث غلبه و انصراف معنا از آن لفظ شود، مانند: کلمه «قانون» که ابتدا به معنای خط کش بوده و بعد، بر اثر کاربرد زیاد در معنای فعلی مصوبات مجلس و دولت همین معنا به ذهن مخاطبان می آید.
نکته
۱. کثرت استعمال ممکن است به حدی برسد که باعث ایجاد رابطه قراردادی یا همان علقه وضعیه (وضع) بین لفظ و معنا، و وضع تعینی لفظ در معنایی گردد؛۲. کثرت استعمال ممکن است در مورد اطلاق لفظ در مثل، یا صنف و یا نوع آن نیز انجام گیرد.

جملاتی از کلمه کثرت استعمال

دربارهٔ وجه تسمیه بزیجان گفته‌اند: «بزیجان از دوبخش بز+ ژان تشکیل شده‌است، معنی بز که آشکار است و ژان نیز در زبان باستان به معنای کوه است، کلمه ژان به دلیل نبود حرف ژ در زبان عربی و تأثیر فراوان عربی بر زبان ایرانیان بزژان تبدیل به بزجان شد و در اثر کثرت استعمال بزیجان شده‌است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم