سرکه با

لغت نامه دهخدا

سرکه با. [ س ِ ک َ / ک ِ ] ( اِ مرکب ) نام آشی است که از سرکه و گوشت و بلغور و میوه خشک پزند و آن چنان است که گندم را بلغور کنند و در سرکه بخیسانند و خشک کنند و هر وقت که خواهند صرف کنند و آن را سکبا نیز خوانند. ( آنندراج ).

فرهنگ عمید

آش بلغور که در آن سرکه بریزند، آش سرکه.

فرهنگ فارسی

آش سرکه.
آش بلغورکه در آن سرکه بریزند، سکباوسکباج

جمله سازی با سرکه با

همین سرکه با چوب آزاری اش گمانم که چون خویش پنداری اش
درستش شد که این دوران بدعهد بَقّم با نیل دارد سرکه با شهد