دارالتبلیغ اسلامی مؤسسه‌ای علمی-مذهبی بود که در سال ۱۳۴۴ توسط سید کاظم شریعتمداری در قم تأسیس شد. این مؤسسه با هدف تربیت مبلغان مذهبی و مقابله با تبلیغات ضد شیعی شکل گرفت و در مراسم افتتاح آن شخصیت‌هایی چون موسی صدر و صدر بلاغی نیز به ایراد سخنرانی پرداختند. در این مرکز، مبلغان مذهبی با زبان‌های خارجی آشنا می‌شدند و کتب تبلیغی به زبان‌های مختلف ترجمه می‌شد.
در این مؤسسه، از روحانیون و افراد روشنفکر مذهبی برای تدریس و سخنرانی دعوت می‌شد. از جمله استادان و مدرسان این مرکز می‌توان به ناصر مکارم شیرازی، جعفر سبحانی، سید موسی شبیری زنجانی، مرتضی مطهری، سید صدرالدین بلاغی، سید مرتضی شبستری، سید محمود طالقانی، مهدی بازرگان و علی اکبر پرورش اشاره کرد.
مکان این مؤسسه در چهار راه بیمارستان شهر مقدس قم واقع شده و با معماری زیبای خود نقش مهمی در اداره مسائل فرهنگی ایفا کرده است.
پس از انقلاب اسلامی و به دنبال مباحثی که در خصوص صادق قطب زاده و دستگیری او پیش آمد، در سال ۱۳۶۱، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم اعلام خلع مرجعیت از آیت‌الله شریعتمداری کرد. در این راستا، سید حسین موسوی تبریزی با تأیید روح‌الله خمینی، دارالتبلیغ اسلامی را مصادره کرد و نام آن به دفتر تبلیغات اسلامی قم تغییر یافت. در این تصمیم، به عدم صلاحیت آیت‌الله شریعتمداری در اداره دارالتبلیغ اسلامی و متعلقات آن اشاره شده و تأکید شد که تمامی موارد مربوط به این مؤسسه باید به نحو احسن اداره شود تا به ترویج شریعت مقدس اسلام و تربیت طلاب علوم دینی و مبلغان مذهبی کمک کند.
