معنی و مفهوم
دارا یک نام پسرانه با ریشه تاریخی و کهن فارسی است که به معنای دارنده، ثروتمند، برخوردار از چیزی و صاحب می‌باشد. این نام به شخصی اشاره دارد که مالک یا دارنده چیزی است و می‌تواند به معنای دارنده تخت پادشاهی نیز تفسیر شود.
در برخی متون، این کلمه به عنوان یکی از نام‌های پروردگار نیز ذکر شده است، که نشان‌دهنده اهمیت و ارزش معنوی این نام در فرهنگ ایرانی است.
شخصیت تاریخی
یکی از شخصیت‌های مهم تاریخی که با نام دارا شناخته می‌شود، داریوش سوم، واپسین شاهنشاه هخامنشی است. او در میان سال‌های ۳۳۶ تا ۳۳۰ پیش از میلاد حکومت کرد. داریوش سوم فرزند آرشام و سی‌سی‌گامبیس (دختر اردشیر دوم) بود.
در سال ۳۳۴ پیش از میلاد، اسکندر مقدونی لشکرکشی به شاهنشاهی ایران را آغاز کرد و داریوش در چندین نبرد پی‌در‌پی شکست خورد. در سال ۳۳۰ پیش از میلاد، اسکندر موفق به تصرف تخت جمشید شد و فرمان آتش زدن این پایتخت هخامنشی را صادر کرد. داریوش در تلاش برای جمع‌آوری سپاه جدید به منظور مقابله با اسکندر بود، اما پیش از اینکه اسکندر به او برسد، توسط بسوس و تعدادی از همراهانش کشته شد.
در شاهنامه فردوسی نیز داریوش سوم با این نام شناخته می‌شود و در تاریخ سنتی ایرانیان به عنوان هجدهمین پادشاه ایران و نهمین پادشاه کیانی معرفی می‌شود. او چهارده سال پادشاهی کرد و در برخی متون مانند داراب‌نامه و اسکندرنامه، او با نام داراب نیز شناخته می‌شود.
