در کاربرد رایج، خیلی به معنای مقدار زیاد، شدت زیاد یا تعداد زیاد چیزی است. وقتی گفته میشود خیلی کتاب، منظور تعداد زیادی کتاب است و وقتی گفته میشود خیلی خوشحال، منظور شدت بالای شادی است. این واژه برای نشان دادن افزون بر حد معمول یا انتظار به کار می‌رود و به نوعی تأکید بر فراوانی یا بزرگی چیزی است.
در زبان محاوره‌ای و گفت‌وگوهای روزمره، این کلمه علاوه بر معنی اصلی خود، به عنوان یک واژه تأکیدی برای نشان دادن علاقه، محبت یا تأکید بر یک موضوع استفاده میشود. مثلاً وقتی می‌گویند خیلی دوستت دارم، منظور شدت علاقه و محبت زیاد است. همچنین در جملات تعجب‌آمیز یا تأکیدی مثل خیلی باحالی! این کلمه برای نشان دادن تحسین یا تعجب به کار می‌رود.
در ادبیات فارسی، به ویژه در شعر، این واژه برای تأکید بر احساسات، عواطف و شدت حالات به کار می‌رود. شاعران از این کلمه برای تقویت بیان احساسات عاشقانه، اندوه، شادی یا تعجب استفاده می‌کنند تا بار معنایی شعر را افزایش دهند.