گلخن در زبان فارسی به معنای محل گرم کردن یا آتشخانه است و به مکانی اشاره دارد که در آن آتش روشن می‌شود تا فضا یا محیطی گرم شود.
در گذشته، گلخن‌ها در خانه‌ها یا مکان‌های عمومی مانند حمام‌ها وجود داشتند و برای گرم کردن فضا یا پخت و پز استفاده می‌شدند.
همچنین گلخن به جای انداختن زباله نیز گفته می‌شود، که نشان‌دهنده کاربرد دیگر این واژه در زمینه‌های مختلف زندگی روزمره است.
گلخن. [ گ ُ خ َ ] ( اِ مرکب ) ( از: گل = کردی کل، حرارت، جوش + خن، خانه، پسوند مکان ) گلخان، کردی کول خن ( بخاری )، طبری گولخوم. ( از حاشیه برهان قاطع چ معین ). آتشگاه حمام را گویند، و معنی ترکیبی این آتشخانه باشد چه گل به معنی اخگر آتش و خن خانه زیرزمین را گویند. ( برهان ). آتشگاه و نوعی از آتشدان است که در آن به ریگ گرم غله بریان کنند و معنی ترکیبی این لفظ آتش خانه باشد، چه گل به ضم به معنی اخگر آتش است و خن مخفف خانه. ( غیاث ) ( مجموعه مترادفات ص 300 ).تون گرمابه. اتون. ( زمخشری ). عُنّه اجاق. اتون الحمام؛ گلخن گرمابه. کانون.