ایران چندین ماهواره را به فضا پرتاب کرده است. در زیر به برخی از آن ها، اهداف و کاربردهایشان اشاره میشود:
1. امید (Omid) سال پرتاب: 2009. هدف: اولین ماهواره بومی ایران. کاربرد: جمعآوری اطلاعات جغرافیایی و انجام تحقیقات علمی.
2. مهر (Mehr) سال پرتاب: 2010. هدف: سنجش و نظارت بر منابع طبیعی. کاربرد: پایش منابع آب و کشاورزی.
3. نوید (Navid) سال پرتاب: 2011. هدف: برای تحقیقات علمی و آموزشی. کاربرد: تصویربرداری از زمین و جمعآوری دادههای علمی.
4. پارس 1 (Pars 1) سال پرتاب: 2012. هدف: سنجش و نظارت بر محیط زیست. کاربرد: پایش تغییرات اقلیمی و محیط زیستی.
5. دوستی (Doosti) سال پرتاب: 2015. هدف: برای ارتباطات و انتقال داده. کاربرد: بهبود ارتباطات و تبادل اطلاعات.
6. سیمرغ (Simorgh) سال پرتاب: 2019. هدف: تست فناوریهای جدید فضایی. کاربرد: آزمایش و توسعه فناوریهای فضایی.
7. خیام (Khayyam) سال پرتاب: 2022. هدف: برای تصویربرداری و سنجش از دور. کاربرد: پایش کشاورزی، منابع آب و محیط زیست.
ماهوارههای ایرانی به منظور جمعآوری دادههای علمی، نظارت بر منابع طبیعی، بهبود ارتباطات و توسعه فناوریهای فضایی به فضا پرتاب شدهاند.
این ماهوارهها به ایران کمک میکنند تا در زمینههای مختلف علمی و فناوری پیشرفت کند.