صِدِّیق به معنای راستگو یک اصطلاح اسلامی است که به عنوان نام افتخاری به افراد خاصی اطلاق می‌شود. در صورتی که فرد مؤنث باشد، این نام به صدیقه تغییر می‌یابد. صدیق لقب شناخته‌شده‌ای برای علی بن ابی طالب، نخستین پیشوای شیعیان، است. مسلمانان اهل سنت از لقب صدیق برای ابوبکر، اولین خلیفه اسلام و نزدیک‌ترین دوست پیامبر محمد، استفاده می‌کنند. همچنین، لقب صدیقه به عایشه، دختر ابوبکر و همسر پیامبر (ام مؤمنین)، اختصاص دارد. در تصوف، این واژه مرتبه‌ای است که پس از نبی قرار دارد. این لقب معمولاً به شخصی داده می‌شود که در مراحل اولیه ادعای نبوت را تأیید کند. صوفیان بر این باورند که چهار مرتبه زیر از زمان و مکان مستقل هستند و به همین دلیل، زندگی و مرگ برای آن‌ها معنای خاصی ندارد.
صدیق
لغت نامه دهخدا
صدیق. [ ص َ ] ( ع ص، اِ ) دوست. ( منتهی الارب ) ( ربنجنی ) ( مهذب الاسماء ) ( ترجمان علامه جرجانی ). ج، اصدقاء. صُدَقاء. صُدقان. جج، اصادق. ( منتهی الارب ). دوست خالص ضد عدوّ. یکدل. یکدله. هوالذی لم یدع شیئاً مما اظهره باللسان الا حققه بقلبه و عمله. ( تعریفات جرجانی ): چون ایشان رادرنگری باز چون ایشان زودزود خدمتکاران صدیق درگاه دربایست بدست نیایند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 166 )
فرهنگ معین
(صَ ) [ ع. ] (ص. ) دوست، دوست خالص.
فرهنگ فارسی
یار و دوست، رفیق مهربان و مخلص، مردبسیارراستگو، کامل درصدق، لقب ابوبکر، کسی که قول خودراباعمل خودراست گرداند
( اسم ) یکی از درجات پنجگانه دین مانوی.
تصغیر صدیق است
فرهنگ اسم ها
معنی: بنده خالص خداوند، بسیار راستگو و درستکار، ( در تصوف ) بنده ی خاص خداوند، ( در عرفان ) صدیق کسی را می گویند که در گفتار و کردار و دانش ها و احوال و روش و نیات و خوی و اخلاق خود راست باشد و راستی و درستی او در مجاورین او تأثیر کند، ( اَعلام ) لقب ابوبکر صدیق اولین خلیفه، بعد از رحلت پیامبر اسلام ( ص )، بعد از رحلت رسول اکرم ( ص )، لقب یوسف ( ع ) پسر یعقوب ( ع )
جملاتی از کلمه صدیق
قول کامل را به جان تصدیق کن گفتۀ حق دان تو علم من لدن
هر که با یوسف صدیق چنان داند ساخت هیچ دانی چه کند صحبت او با دگران؟
بود صدیقش بر تخت افتخار مکین بود عدویش از دار اقتصار آون
