گفت و شنود

شد چو فارغ شاد از این گفت و شنود مرتضی آمد به بالینش فرود

بد از دوست گر بود گفت و شنود که خوابم بدان حالت اندر ربود

اناالحق گوی چون حق رخ نمودست که حق اینجا ترا گفت و شنود است

خود نماید جمال و خود بیند از خودش با خود است گفت و شنود

دوش با خویشتنم بود همی گفت و شنود که عجب بی‌خبر از کیفیت خویشتنم

حریف ما شو و می نوش و روی ساقی بین ببزمگاه شهود آ چه جای گفت و شنود