کلید

کلید. [ ک ِ ] ( ازیونانی، اِ ) مأخوذ از یونانی آنچه که بدان قفل بگشایند. ( غیاث ). ترجمه مفتاح و اقلید معرب آن و اغلب که معرب اقلی باشد که بالکسر لغت یونانی است به همان معنی... ( آنندراج ). ابزاری که بدان قفل را گشایند و بندند. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ). بندگشا. آهنی یا چوبی که بدان بندو قفلی را گشایند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). مفتح. مفتاح. مقلد. مقلاد. ( ترجمان القرآن جرجانی ) ( منتهی الارب ). مِرتاج. اقلید. ( منتهی الارب ): 
دانش به خانه اندردر بسته 
نه رخنه یابم و نه کلیدستم.ابوشکور ( گنج بازیافته ص 41 ).به گنجی که بد جامه نابرید
فرستاد نزد سیاوش کلید.فردوسی.کلید خورش خانه پادشا
بدو داد دستور فرمان روا.فردوسی.

کلید ابزاری است که برای گشودن قفل به کار می رود. کلید معمولاً از دو بخش تشکیل شده است. بخش اول، بخشی است که وارد شیار قفل می شود و با آن تطبیق دارد؛ و بخش دوم، بخشی است که کاربر، آن را به دست می گیرد. دندانه ها و شیارهای هر کلید معمولاً برای بازکردن یک قفل خاص طراحی می شود. بااین وجود، قفل های ارزان قیمت، گاهی با کلیدهای متعدد قابل بازشدن هستند. امروزه کلید، به عنوان جزء جدانشدنی از زندگی روزمرهٔ مدرن محسوب شده و استفاده از آن در تمام دنیا شایع است. اغلب مردم، با استفاده از یک حلقهٔ فلزی، مجموعه ای از کلیدهای موردنیاز خود را نگه داری می کنند. به این مجموعه دسته کلید گفته می شود. برخی از قفل ها ( مانند صندوق امانات بانک و گاوصندوق ) برای بازشدن نیاز به بیش از یک کلید دارند. 
واژهٔ کلید از واژهٔ یونانیِ Κλειδί به فارسی راه یافته است. 
کلید (موسیقی). کلید ( به انگلیسی: Clef ) یک نشانه موسیقی است که برای تعیین زیرایی نت های نوشته شده بکار می رود. روی یکی از خطوط در اول حامل قرار گرفته، نام و زیرایی نت هایی را که روی آن خط واقع شده تعیین می کند. این خط به عنوان نقطه راهنما برای تعیین اسامی نتها روی هر یک از خطوط یا بین خطوط استفاده می شود. فقط یک کلید استفاده می شود که به جای خطوط به فواصل میان خطوط اشاره می کند.