کربلایی

1. لقب زائران کربلا

کربلایی به عنوان لقبی برای افرادی شناخته می‌شود که به زیارت کربلا رفته و مرقد شهدای کربلا، به ویژه امام حسین (ع) و یارانش را زیارت کرده‌اند. به عنوان مثال، فردی که نامش محمد است و به کربلا رفته، به عنوان «کربلائی محمد» شناخته می‌شود.

2. اشاره به مردم و محصولات کربلا

این اصطلاح همچنین به مردم کربلا و هر چیزی که به این شهر مربوط می‌شود، اطلاق می‌گردد. به عنوان مثال، می‌توان از «کربلایی‌ها» به عنوان ساکنان این شهر یاد کرد یا به محصولاتی که در کربلا تولید می‌شوند، مانند غذاها و صنایع دستی، اشاره کرد.

3. اسم یک پارچه

در گذشته، کربلایی به نوعی پارچه با دو خط عریض سفید و سیاه اشاره داشت که به این شهر نسبت داده می‌شد.

4. عنوان روستاییان سالخورده

در زبان عامیانه، کربلایی عنوانی است که برای برخی از روستاییان سالخورده به کار می‌رود، این اصطلاح به عنوان نشانه‌ای از احترام به سن و تجربه آن‌ها استفاده می‌شود.

لغت نامه دهخدا

کربلایی. [ ک َ ب َ ] ( ص نسبی ) کربلائی. منسوب به کربلاء. || اهل کربلا. از مردم کربلا. || کسی که به زیارت کربلا رفته باشد. || عنوانی که روستاییان و عامه را دهند. ( فرهنگ فارسی معین ). مخاطبه ای عامه مردم را آنجا که نام او ندانند و عنوان «آقا» و غیره فوق شأن او دانند. || ساخته و پرداخته کربلا. ( فرهنگ فارسی معین ). || ( اِ ) نام نوعی از قماش به طرح محرمات که دو خطعریض داشته باشند سیاه و سفید یا مانند آن. ( آنندراج ). نوعی از قماش خطدار. ( ناظم الاطباء )

فرهنگ معین

(کَ بَ ) (ص نسب. ) ۱ - منسوب به کربلا. ۲ - کسی که به زیارت کربلا رفته باشد. ۳ - عنوانی که روستاییان و عامه را دهند.

فرهنگ فارسی

( صفت ) منسوب به کربلائ ۱ - اهل کربلائ از مردم کربلا. ۲ - کسی که بزیارت کربلا رفته باشد و لو یک بار. ۳ - عنوانی که روستا ییان و عامه را دهند ۴ - ساخته و پر داخت. کربلا. ۵ - نوعی پارچه ( منسوب بکربلا ) بطرح محرمات که دارا ی دو خط عریض سیاه و سفید است: [ گشت یک شب در میان وصل سهی بالای ما کربلا یی شد لباس تیره بختیها ی ما ]. ( واعظ قزوینی )

جملاتی از کلمه کربلایی

تا حسین تشنه لب را از وطن آواره ساخت برد واندر کربلایی یار و بی‌انصار کرد
به خواب خوشند از فراغت همه عمر شب و روز چون مخمل کربلایی
بقعه پیرکربلایی علی مربوط به اواخر دوره قاجار است و در ۲ کیلومتری جاده قدیم لار، شیراز واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۹ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۷۶۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
در کوی بی وفایان دانی سرشک من چیست چون پیش اهل کوفه، تسبیح کربلایی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم