پسوریازیس

پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که باعث التهاب و ایجاد لکه‌های قرمز و پوسته‌ پوسته روی پوست می‌شود. این بیماری به دلیل اختلال در سیستم ایمنی بدن و سرعت بالای تولید سلول‌های پوستی رخ می‌دهد. در حالت طبیعی، سلول‌های پوستی به طور مداوم در حال تجدید هستند، اما در افراد مبتلا به این اختلال، این روند به‌طور غیرطبیعی تسریع می‌شود و سلول‌های جدید به سرعت به سطح پوست می‌رسند، در نتیجه تجمع می‌یابند و باعث ایجاد لکه‌های پوستی می‌شوند.

علائم پسوریازیس می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

لکه‌های قرمز رنگ: این لکه‌ها معمولاً با پوسته‌های نقره‌ای رنگ پوشیده شده‌اند.
خارش و سوزش: نواحی مبتلا ممکن است خارش داشته باشند و در برخی موارد سوزش احساس شود.
خشکی و ترک‌خوردگی پوست: پوست ممکن است خشک و ترک‌خورده شود و در برخی موارد خونریزی کند.
تغییرات ناخن: در برخی افراد، پسوریازیس می‌تواند به ناخن‌ها نیز آسیب بزند و باعث تغییر رنگ یا شکل آن‌ها شود.

این بیماری می‌تواند در هر سنی بروز کند، اما معمولاً در بزرگسالی شروع می‌شود و ممکن است به صورت دوره‌ای عود کند و در برخی افراد به شدت و در برخی دیگر به صورت خفیف‌تر بروز کند. درمان پسوریازیس شامل استفاده از داروهای موضعی، درمان‌های نوری و داروهای سیستمیک است که به کاهش التهاب و کنترل علائم کمک می‌کنند.

دانشنامه آزاد فارسی

پسوریازیس (psoriasis)
بیماری پوستی مزمن و عود کننده. با لکه های پوسته دار قرمز و برجسته روی پوست سر، آرنج، زانوها، و سایر نقاط بدن مشخص می شود. برای درمان آن از داروهای حاوی قطران، کرم های استروئیدی، و نور فرابنفش استفاده می کنند. بیماری گاه خودبه خود محو می شود. پسوریازیس ممکن است با نوعی التهاب مفصل همراه باشد. ۱۰۰میلیون نفر در دنیا به این بیماری مبتلایند. گفته می شود پسوریازیس نوعی بیماری خودایمنی است که در آن، دستگاه ایمنی بدن همان گونه که به عوامل بیماری زا حمله می کند، به یاخته های پوست حمله می کند. در اوایل ۲۰۰۱، در امریکا واکسنی را بر ضد پسوریازیس آزمایش کردند. این واکسن حاوی میکروب های کشته شده ای بود که با اخلال در عملکرد لنفوسیت های تی بدن پاسخ ایمنی را تغییر می دهند. در ۱۹۹۹، این واکسن برای اولین بار در نیوزیلند با موفقیت آزمایش شد. بیماری ۵۰ درصد افراد واکسینه شده به صورت نظرگیری بهبود یافت. در انگلستان، دَه درصد از مردم به این بیماری مبتلایند.

جملاتی از کلمه پسوریازیس

دو ترکیب اصلی مورد استفاده، شامل ژل شفاف موجود در برگ‌ها و لاتکس زرد رنگ این گیاه هستند. ژل گیاه برای تولید داروهای موضعی جهت ترمیم زخم‌ها، ترک‌های پوستی، ترمیم آسیب‌های ناشی از سوختگی‌ها، راش‌ها، پسوریازیس و خشکی پوست مورد استفاده است. از ژل آلوئه‌ورا همچنین در تولید صنعتی ماست، نوشیدنی‌ها و دسرها استفاده می‌شود. مصرف مقدار زیاد و مداوم عصارهٔ برگ‌ها یا لاتکس این گیاه باعث مسمومیت می‌شود.
عفونت‌های پوستی، جوان‌سازی پوست، زخم‌های بستر، پسوریازیس و بسیاری از بیماری‌های دیگر با این روش مورد درمان قرار می‌گیرند.
دیترانول در مقایسه با استروئیدهای گلوکوکورتیکوئیدی شروع کندی در بهبودی پسوریازیس دارد ولی امکان برگشت بیماری پس از پایان استفاده از دارو کمتر است. دیترانول را نمی‌توان برای پوست صورت و سطوح تناسلی استفاده کرد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم