در زبان فارسی، پَردیس به باغ‌های وسیع و جنگل‌مانند دوران مادها، هخامنشیان، ساسانیان و اشکانیان اطلاق می‌شود که در آن‌ها جانوران مختلف به طور آزاد زندگی می‌کردند. این واژه از زبان‌های ایرانی به انگلیسی و فرانسوی منتقل شده و به ترتیب به صورت Paradise و Paradis شناخته می‌شود. معرب آن به شکل فردیس و فردوس و در برخی زبان‌های اروپایی به صورت پارادایس درآمده و بیشتر به عنوان بهشت مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین، در دانشگاه‌ها، پردیس به معنای منطقه‌ای است که دارای قوانین خاص و مجزا از شهر باشد. این واژه از زبان مادی پارا+دَئِزا به معنای باغ و بستان است و به طور خاص به مکانی اشاره دارد که اطراف آن دیوار وجود دارد، پارا به معنای فرا و دَئِزا به معنای دیوار است. واژه پالیز در زبان فارسی و در آثار فردوسی نیز از همین ریشه نشأت گرفته است. کسنفون می‌گوید: در هر مکانی که شاه هخامنشی اقامت کند و به هر جا که برود، همواره مراقب است که در همه جا باغ‌هایی پر از زیبایی‌ها وجود داشته باشد. این باغها را پردیس می‌نامند و اگر شرایط جوی اجازه دهد، شاه بیشتر اوقات خود را در این باغها سپری می‌کند. اردشیر دوم در کتیبه‌ای در شوش نوشته است: اردشیر شاه می‌گوید: به بزرگی اهورمزدا، این کاخ پردیس زندگانی را من بنا کردم. اهورمزدا و میترا مرا از هر بدی محافظت کنند و آنچه را که انجام داده‌ام، حفظ نمایند.
پردیس
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
باغ و بستان فردوس
فرهنگ اسم ها
معنی: بهشت، باغ، بستان، ( در قدیم ) ( در ساختمان ) فضای سبز و گل کاری شده ی اطراف ساختمان، ( = فردوس )، فردوس
دانشنامه آزاد فارسی
جملاتی از کلمه پردیس
جمعی از خریداران زمین‌های «اصطلک» پردیس در برابر وزارت راه و شهرسازی در تهران تجمع کردند.