پرتقال

پرتقال (orange) یکی از میوه‌های محبوب و مغذی است که به خانواده مرکبات تعلق دارد. این میوه به خاطر طعم شیرین و آبدار خود شناخته شده و به‌عنوان یک منبع عالی از ویتامین C و سایر مواد مغذی مورد توجه قرار می‌گیرد.

ویژگی‌ها و خواص

مغذی و کم‌کالری: پرتقال دارای کالری کم و مواد مغذی فراوان است. این میوه به‌طور کلی دارای حدود 47 کالری در هر 100 گرم است و می‌تواند به عنوان یک میان‌وعده سالم مصرف شود.

منبع غنی ویتامین C: این میوه یکی از بهترین منابع ویتامین C است که به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند و به حفظ سلامت پوست و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن کمک می‌کند.

آنتی‌اکسیدان‌ها: این میوه حاوی آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند فلاونوئیدها و کاروتنوئیدها است که می‌توانند به کاهش التهاب و محافظت از سلول‌ها در برابر آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد کمک کنند.

فیبر: پرتقال حاوی فیبر غذایی است که به بهبود هضم، کاهش سطح کلسترول و کنترل قند خون کمک می‌کند.

پیشگیری از بیماری‌ها: مصرف منظم این میوه به کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، سکته مغزی و برخی از انواع سرطان‌ها کمک کند. همچنین به بهبود سلامت چشم و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های چشمی مرتبط با سن کمک می‌کند.

مرطوب‌کننده و انرژی‌زا: به دلیل محتوای بالای آب، پرتقال می‌تواند به تأمین آب بدن کمک کند و احساس تازگی و انرژی را افزایش دهد.

طریقه مصرف

این میوه را می‌توان به صورت خام، در سالادها، به‌عنوان آب‌میوه، یا در تهیه دسرها و غذاها مصرف کرد. همچنین، پوست آن نیز می‌تواند در تهیه دمنوش‌ها و معطر کردن غذاها مورد استفاده قرار گیرد.

تصویر معنی پرتقال

لغت نامه دهخدا

پرتقال. [ پ ُ ت ُ یا ت ِ ] ( اِ ) نوعی از مرکبات به هیأت نارنج لیکن خوش طعم و شیرین و در ولایات ساحلی خزر بسیار باشد و هر درخت آن 300 تا 500 بار آرد.
پرتقال. [ پ ُ ت ُ ] ( اِخ ) ( کشور... ) نام قدیم آن لوزی تانی و یکی از کشورهای جنوبی اروپاست و در مغرب شبه جزیره ایبری واقع است و سرحدات آن از مشرق و شمال اسپانیا و از مغرب و جنوب اقیانوس اطلس است و 88740 هزارگزمربع مساحت و 6500000 تن سکنه دارد. پایتخت آن لشبونه ( لیسبون ) است که در کتب اسلامی گاهی بتصحیف اشبونه نیز نامند و از بلاد عمده آن پورتو [ پُرت ُ ] و ستوبال و براگا و ک ُاَمبر است. رودهای بزرگ آن دورُ و مینه ُ و تاج و کوههای آن که جزو رشته جبال ایبری است عبارت است از کابرئیرا و مارائو و استرلا و آلگارو و منشیک. این کشور سابقاً به ایالاتی بنام آلگارو و آلمتژو و استرمادور و بئیرا و تراس اُس منت و دورُ و مینه ُ مقسوم بود لکن اکنون به نواحی کوچکتری قسمت شده است. پرتقال کشوری است زراعتی دارای تاکستانهای کثیره و صیدماهی فراوان و جنگلهای چوب پنبه بسیار دارد. مهاجرنشین های پرتقال از بقایای امپراطوری پهناوری است که امروز شامل نواحی ذیل است: در افریقا گنگبارهای آسُر و مادِر و رأس الاخضر گینه پرتقال و آنگولا و موزامبیک. و در آسیا: چند بندر در هندوستان از قبیل گوآودویو و دامائو و بندر ماکائو در چین و در اقیانوسیه، نیمی از جزیره تیمُر. وضع طبیعی این کشور باعث شد که از حیث جریان تاریخی میان آن و سایر نواحی شبه جزیره ٔایبری جدائی افکند و این حال پایدار بود تا آنکه هانری لُژُن که از شاهزادگان کاپسین بود از شوهر مادر خود آلفونس ( ادفونش ) ششم پادشاه کاستیل امارت سرزمین میانه مینه ُ و موندگ ُ یافت ( 1095 م. ) پسر او آلفونس اول ( 1114-1185 ) در سال 1136 بسلطنت انتخاب شد و از این پس پرتقال بحدود فعلی خویش رسید و سپس دینیز ( 1279-1325 م. ) دانشگاه لشبونه را ایجاد کرد و در پادشاهی نسق و نظمی نیکو پیداکرد. سلسله ای که هانری جوان ایجاد کرده بود بسال 1383 م. از میان برفت و سلسله داویز جای آنرا گرفت. نخستین پادشاه این سلسله ژان اول بود و این سلسله به سال 1580 م. منقرض شد. در دوره این سلسله کاستیلیان شکست یافتند ( آلجوبار تا سال 1385 ) و دولت پرتقال در افریقا متصرفاتی بدست آورد و ملاحان لوزیتانی در هندوستان امپراطوری مهاجرنشین نیرومندی پس از عبور از دماغه امیدنیک ( 1497 ) تأسیس کردند. نتیجه شکست سباستین در آلکازار [ القصر ] کبیر ( 1578 ) آن شد که پرتقال تحت اطاعت فیلیپ دوم درآید. و بعلت حمایت فرانسه خاندان براگانس سلطنت پرتقال را بدست آوردند و از1640 تا 1910 حکومت کردند. سلسله جدید نسبت به عهدنامه متوئن که در سال 1703 منعقد شده بود در قبال انگلستان با وجود مساعی مارکی دُ پومبال منافع پرتقال را نتوانست حفظ کند و همچنین هنگامی که ناپلئون از پرتقالیان درخواست که بنادر خود را بروی انگلیسیان سدکنند از این کار خودداری کردند و بهمین جهت سپاهیان فرانسه آنرا اشغال کردند و ژان ششم به برزیل گریخت و سپس بسال 1821 به لشبونه بازگشت. سال بعد برزیل استقلال خود را اعلام کرد. در سال 1833 حکومت قانونی و مشروطه در پرتقال برقرار شد و در سال 1910م. خاندان براگانس از سلطنت پرتقال محروم گردید و جمهوریت در آن کشور برقرار گشت. نام پرتقال را در متون فارسی گاه پرتکال و پرتگیس ( غیاث اللغات ) هم آورده اند و در منظومه «جنگنامه کشم » از قدری شاعر که راجع است به دست اندازی پرتقالیان از سال 1030 هَ. ق. بجزیره قشم و حوالی هرمز و جنگ امام قلیخان بیگلربیگی فارس با آنان این اسم ( پرتگال ) ضبط شده است مثلاً در این بیت:

فرهنگ معین

(پُ تِ ) ( اِ. ) درختی است از تیرة مرکبات ویژة مناطق مرطوب. میوة آن کروی، آبدار، شیرین و سرشار از ویتامین ث می باشد و دارای پوست نارنجی است.

فرهنگ عمید

میوه ای گرد و نارنجی رنگ از نوع مرکبات که ویتامین های b و c، آهن، کلسیم، اسید مالیک، اسید تارتریک، و اسید سیتریک دارد.

فرهنگ فارسی

کشور جمهوری واقع در جنوب غربی اروپا در مغرب شبه جزیره ایبری مساحت ۹۲٠٠٠ کیلومتر مربع و جمعیت ۹۸٠٠٠٠٠ تن است پایتخت وی بندر [ لیسبون ] میباشد. جزایر آسور و مادیرا در اقیانوس اطلس جزو کشور پرتغال است. رودهای تاج گوادیانا دورو از این کشور میگذرد. در پرتغال کشت گندم جو سیب زمینی و ذرت رایج. و گله داری و ماهیگیری متداول است. معادن زغال سنگ و فلزات آن اندک می باشد.
( اسم ) ۱- گیاهی ازتیر. سدابیان جزو دست. مرکبات که درخت نسبه بزرگ وزیبایی است و اصل آن از آسیا است ودر عصر جنگهای صلیبی از آسیا به مغرب زمین برده شده. این گیاه در هم. نقاط معتدل زمین بخوبی میروید و بار میدهد. میو. آن سته و کروی شکل است که از نمو تخمدان چندین برچه یی حاصل شود. در داخل هر برچه سلولهای محتوی مواد ذخیره یی و ویتامین و اسیدی و آبدار قرار دارند. و در زاوی. مرکزی برچه ها هسته ها جای دارند. میو. این گیاه مطبوع و از مرکبات دیگر مطلوبتر است. درخت پرتقال در نواحی معتدل ایران خصوصا نواحی اطراف دریای خزر بفراوانی و خوبی میروید و محصولش هم بسیار مرغوب و نیکو است. شکل میو. آن گاهی ممکنست بیضوی یا رنگ میوه اش بجای آنکه زرد رنگ باشد سرخ بود و در این صورت آنرا پرتقال خونی نامند پرتقان برتقان پرتوقال آغاجی برتقان خلو. ۲- میو. درخت مذکور.

دانشنامه آزاد فارسی

پُرتِقال (orange)
میوۀ آبدار، نارنجی رنگ، و گرد گونه های متعددی از درختان همیشه سبز تیرۀ مرکبات، با نام علمی سیتروس سینَنْسیس، پرتقال شیرین. این درختان هم زمان شکوفه های سفید و میوه می دهند. گرچه احتمال می رود که خاستگاه آن ها آسیای جنوب شرقی باشد، درختان پرتقال برای مصارف تجاری در اسپانیا، فلسطین اشغالی، امریکا، برزیل، افریقای جنوبی، و مناطق دیگر کشت می شوند. پرتقال شیرین معمولاً تازه خورده می شود. پرتقال های یافا، خونی و ناول (تامسون) انواع گوناگون این گونه اند. نارنگی و ماندارین(پرتقال تیرۀ زرد پررنگ)، با نام علمی سیتروس رتیکولاتا، متعلق به گونه های نزدیک پرتقال اند. نارنج پرتقال تلخی است که برای ساختن مربا از آن استفاده می کنند. روغن های مفید متعددی از پرتقال به دست می آید. در ایران، از زمان های قدیم گونه هایی از جنس سیتروس را کاشته اند و عواملی مانند دورگ گیری، جهش و امثال آن موجب پیدایش صفات ثانویۀ فراوانی در آن ها شده است. این امر تعیین نام علمی دقیق آن ها را با مشکل روبه رو کرده است، به قسمی که بعضی از گونه ها یا انواع آن ممکن است نام های دیگری داشته باشند. هم اکنون درختان مرکبات در نواحی شمال، جنوب شرق و جنوب ایران کاشته می شوند. میوۀ این درختان منبع غنی ویتامین ث اند.

ویکی واژه

(گیاه‌شناسی): درختی است از تیره مرکبات ویژه مناطق مرطوب. میوه آن کروی، آبدار، شیرین و سرشار از ویتامین ث می‌باشد و دارای پوست نارنجی. نام دیکر آن میوه نارنگ. نارنج.
نام کشوری در غرب قاره اروپا.

جملاتی از کلمه پرتقال

در سال ۱۶۱۴، جان وودال، جراح کمپانی هند شرقی بریتانیا، در کتابی که برای شاگردان خود نوشته بود، اسکوربوت را یک مشخصهٔ کمبود توصیف کرد و درمان آن را غذای تازه در صورت امکان، و در غیر این صورت پرتقال، لیموترش، لیمو سبز، تمر هندی و حتی در مواقع ضروری اسید سولفوریک دانست.