هم کاسه

دیده ام از بسکه حیران رخ دلدار شد کاسه چشم از نگاهم کاسه مو دار شد

که تا هم کاسه باشم من عزیزت ز من هم کاسهٔ بهتر چه چیزت

ذنب مریخ را می‌کرده در کاس شده چشم زحل هم کاسهٔ راس

کس را چه بود ز درد آن مرد خبر هم درد دگر باشد و هم کاسه دگر

سعادت ابدی با وی است هم کاسه تو بر دری چوسگ، از دور استخوان ریزند

دریغا روزگار خوش که من در جنب میمونت بدم با بخت هم کاسه، بدم با کام همزانو