کلمه‌ی «نامیده» در زبان فارسی، شکل ماضی نقلی فعل «نامیدن» است و به معنای صدا کردن، خواندن یا مشخص کردن چیزی یا کسی با یک نام خاص می‌باشد. وقتی گفته می‌شود «این شهر را پایتخت ناميده‌اند»، منظور این است که به آن شهر عنوان پایتخت داده شده است.
«نامیده» معمولاً برای اشاره به نام‌گذاری رسمی یا قراردادی به کار می‌رود و بار معنایی ثبات و رسمیت دارد. این واژه می‌تواند هم در اشاره به اشخاص باشد، مانند «او را قهرمان ناميده‌اند»، و هم برای مکان‌ها، اشیاء یا مفاهیم، مانند «این اثر هنری را شاهکار نامیده‌اند».
به طور کلی، «نامیده» بیانگر شناساندن و مشخص کردن هویت یا ویژگی یک چیز از طریق نام‌گذاری است. استفاده از این واژه در متون ادبی، تاریخی و رسمی رایج است و به انتقال مفهوم رسمی یا محترمانه نام یک شخص، مکان یا موضوع کمک می‌کند. این کلمه، جایگزین مناسبی برای «خوانده شده» یا «صدا شده» در موقعیت‌های رسمی و نوشتاری محسوب می‌شود.