کلمه مزاحم در زبان فارسی به معنای فردی است که به طور ناخواسته یا عمدی، باعث ایجاد دردسر، ناراحتی یا اختلال برای دیگران می‌شود. این مزاحمت می‌تواند به صورت فیزیکی، اجتماعی یا روانی باشد.
انواع مزاحمت
فیزیکی: شامل اقداماتی است که به طور مستقیم به دیگران آسیب می‌زند یا باعث ناراحتی فیزیکی می‌شود، مانند ایجاد سر و صدا، اشغال فضاهای عمومی یا آزار جسمی.
اجتماعی: شامل رفتارهایی است که باعث ناراحتی یا آزار دیگران در موقعیت‌های اجتماعی می‌شود. به عنوان مثال، ایجاد اختلال در گفتگوها یا برهم زدن آرامش جمع.
روانی: به رفتارهایی اشاره دارد که باعث ایجاد استرس، اضطراب یا احساس ناراحتی در دیگران می‌شود. این نوع ممکن است شامل تهدید، آزار کلامی یا رفتارهای توهین‌آمیز باشد.
قوانین و حقوق
در بسیاری از کشورها، مزاحمت به عنوان یک عمل غیرقانونی شناخته می‌شود و ممکن است تحت قوانین خاصی مورد پیگرد قانونی قرار گیرد. به عنوان مثال، آزار و اذیت در فضای یا در محل کار می‌تواند به عواقب قانونی منجر شود.