مذنب به فردی گفته می‌شود که در نتیجه اعمال یا تصمیمات خود، مرتکب گناه یا خطایی شده است. این واژه معمولاً بار معنایی منفی دارد و به احساس پشیمانی و مسئولیت‌پذیری اشاره می‌کند. این فرد معمولاً به دنبال راهی برای جبران اشتباهاتش می‌گردد. این احساس می‌تواند ناشی از آسیب رساندن به دیگران، نقض اصول اخلاقی یا عدم رعایت تعهدات باشد.
مذنب بودن می‌تواند تأثیرات عمیقی بر زندگی فرد داشته باشد؛ از جمله احساس تنهایی، اضطراب و حتی افسردگی. با این حال، این احساس می‌تواند به عنوان یک محرک برای تغییر و بهبود رفتار نیز عمل کند. افرادی که خود را خطاکار می‌دانند، معمولاً تمایل دارند تا با عذرخواهی و اصلاح رفتار، روابط خود را ترمیم کنند.
در نهایت، این احساس می‌تواند فرصتی برای یادگیری و رشد شخصی باشد، به شرطی که فرد بتواند از تجربیات خود درس بگیرد و به سمت بهبود حرکت کند.
رسول گفت: چه گوئید بمردی که بمیرد و دو مرد عدل گویند لا نعلم منه الا خیرا نشناسیم و ندانیم ازین مرد جز پارسایی و نیک مردی؟ یاران گفتند اللَّه داناتر بحال وی و رسول او، گفت: «ذاک فی الجنة» در بهشت است، سدیگر بار گفت، چه گوئید در مردی که بمیرد و دو گواه عدل گویند که در وی هیچ خیر نبود؟ یاران همه گفتند ذاک فی النار در دوزخ باشد رسول گفت: «بئسما قلتم عبد مذنب و ربّ غفور»
یک گنه چون کرد، گفتندش: تمام مذنبی، مذنب، برو بیرون خرام!
یا شفیع المذنبین عذر گناه ما بخواه زانک بیرون از تو نبود عاصیان را عذر خواه
واثق بعفوتست فغانی که از خطا عنوان نامه ی عملش عبد مذنبست
گفت پیغمبر انی ن المذنبین پیش حق به از حنین الذاکرین
یا شفیع المذنبین در آب چشم ما به لطف بنگر و مگذار از راه کرم ما را به ما
یا شفیع المذنبین بار گناه آورده ام بر درت این بار با پشت دوتاه آورده ام
سألزم نفسی الصفح عن کل مذنب و إن کثرت منه علی الجرائم
