ماهور

ماهور. ( اِ ) تپه های مسلسلی که در دامنه ٔکوه پدید باشد. ( ناظم الاطباء ). هریک از تپه های پیوسته که در دامنه کوه پدید باشد. حصه پیش آمده کوه. ( فرهنگ فارسی معین ). || گل ماهور. ( فرهنگ فارسی معین ). خرگوشک. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || نام شعبه ای است از موسیقی. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). نام یکی از دو شعبه «نوا» است و شعبه دیگر «نوروز خارا» است. ( فرهنگ نظام ). شعبه نهم از 24 شعبه موسیقی قدیم. ( فرهنگ فارسی معین ). در آن دو قول بوده است.بعضی آن را پنج نغمه دانسته اند و بعضی هشت، و گفته اند که مرکب است از گردانیا و عشاق که گردانیا مقدم باشد. آنان که ماهور را پنج نغمه دانسته اند گردانیا وعشاق را در یک بعد ذوالخمس مندرج داشته اند و آنان که ماهور را هشت نغمه دانسته اند گردانیا و عشاق رادر یک بعد ذوالکل مندرج گردانیده اند، ذوالاربع نغمات عشاق را با ذوالخمس گردانیا ترکیب کرده اند. ( مجمعالدوار، نوبت دوم ص 26 و 27 ). 

( اسم ) ۱- هر یک از تپه های پیوسته که در دامن. کوه پدید باشد حص. پیش آمد. کوه. ۲- گل ماهور. ۳- شعب. نهم از ۲۴ شعب. موسیقی قدیم و در آن دو قول بوده است: بعضی آنرا پنج نغمه دانسته اند و بعضی هشت. و گفته اند که مرکب است از: گردانیا و عشاق که گردانیا مقدم باشد. آنان که ماهور را پنج نغمه دانسته اند گردانیا و عشاق را دریک بعدذوالخمس مندرج داشته اند و آنان که ماهور راهشت نغمه دانسته اند گردانیا و عشاق را در یک بعدذوالکل مندرج گردانیده اند ذوالاربع نغمات عشاق را باذوالخمس گردانیا ترکیب کرده اند توضیح ماهور یکی از آوازهای ایرانی است. 

اسم: ماهور (دختر، پسر) (فارسی) (طبیعت، گل، هنری) (تلفظ: māhvar) (فارسی: ماهور) (انگلیسی: mahur) 
معنی: تپه های به هم پیوسته ی دامنه کوه، نام یکی از هفت دستگاه موسیقی ایرانی، ( در علوم زمین ) هریک از برآمدگی های دامنه ی کوه یا برآمدگی هایی که در دشت پدید می آید، ( در موسیقی ایرانی ) یکی از هفت دستگاه، ( در قدیم ) ( در موسیقی ایرانی ) از شعبه های بیست و چهارگانه ی موسیقی ایرانی، ( ماه + وَر ( پسوند دارندگی ) )، دارای ویژگی و صفت ماه، ( به مجاز ) زیبا رو، ]چنانچه این نام ماهور/mahur/ تلفظ شود به معنای تپه های به هم پیوسته ی دامن کوه و نام یکی از هفت دستگاه موسیقی ایرانی می باشد، نام یکی از دستگاه های موسیقی ایرانی