مؤید از ریشه أَیَّدَ و از باب تفعیل است و در زبان فارسی دارای معانی متعددی است که هر یک در بافت‌های گوناگون کاربرد دارند. معنای اصلی آن تأیید شده یا حمایت شده است. این کلمه به چیزی یا کسی اشاره دارد که از سوی منبعی معتبر، مورد پذیرش، تصدیق یا تقویت قرار گرفته باشد. برای مثال، یک نظریه علمی می‌تواند با شواهد و آزمایش‌ها مؤید شود، به این معنی که این شواهد آن نظریه را تأیید و پشتیبانی می‌کنند.
یکی دیگر از معانی مهم آن، نقش فاعل آن یعنی تأیید کننده است. در این مفهوم، مؤید به فرد یا عاملی اطلاق می‌شود که عملیات تأیید، تصویب یا پشتیبانی را انجام می‌دهد. این تأیید می‌تواند به صورت شفاهی، کتبی یا عملی باشد و هدف آن افزایش اعتبار، صحت یا قدرت چیزی است. به عنوان مثال، در یک نظام حقوقی، قاضی می‌تواند حکم دادگاه را مؤید کند و به آن اعتبار قانونی ببخشد.