بر آستانه قدرش فلک کم از خاکست چنانکه قدر زمین پیش قدر افلاکست
ز حق در ارض و افلاکست مشهور بحق محفوظ و از حق است منصور
ز پابوسش جبینم سیدا روزی که آساید سرم تا دامن محشر به افلاکست پنداری
هر آن سعادت کاندر ضمیر افلاکست نثار حضرت عالیّ مجد دینی باد
نه وصفت خاصه ثبت دفتر ماست ک بر اوراق افلاکست مسطور