کلمهی «فریور» به معنای درستکار و صحیحالعمل است و به کسی اشاره دارد که رفتار و کردار او مطابق با اصول اخلاقی و عدالت است. این واژه نشاندهنده راستکرداری و درست بودن رفتار فرد است و در متون ادبی و گفتار فارسی قدیم نیز دیده میشود.
فریور کسی است که در گفتار و کردار خود پایبند به راستی و صداقت است. این صفت بیانگر یک شخصیت با معیارهای اخلاقی مشخص و پایدار است و به فردی اطلاق میشود که همواره به درستی و انصاف عمل میکند.
این واژه علاوه بر کاربرد وصفی، به عنوان اسم پسرانه فارسی نیز به کار میرود و نشاندهنده ارزشهای اخلاقی و فرهنگی است. انتخاب نام فریور برای فرزند، نماد درستکاری و راستکرداری او را یادآور میشود.